Geïnspireerd door slimme kleuters.
Voor dit prentenboek ging ik niet achter mijn computer zitten met het idee: laat ik iets schrijven over juffendag! Nee, ik beleefde dit verhaal zelf!
Enkele jaren geleden, toen mijn dochter in groep 2 zat, maakte ik van juffendag bijna een rampdag. De ‘echte’ klassenmoeder was verhinderd, waardoor ik de taak om het cadeau te regelen op mij nam. Het was kort dag, de geldinzameling moest snel gebeuren en de knutsel van de kinderen kon geen kunstwerk worden. Door alle stress maakte ik een domme fout. Op juffendag liep ik met rode wangen van schaamte de klas in. ‘Lieve kinderen, juffendag kan niet doorgaan.’ Ik hield de tas waarin ik alles bewaarde omhoog. ‘Ik kan het cadeau voor de juf niet vinden.’ Om mij te helpen besloten de kinderen om de tas helemaal leeg te halen. Er kwam van alles uit: een haai voor in bad, pannenlappen, rommel, winterhandschoenen, nog meer rommel, een knuffeleend en een envelop met een verjaardagskaart voor oma. Toen brak het zweet mij uit. Deze envelop had ik toch gisteren op de post gedaan? Of was ik zo dom om de envelop met het cadeau voor de juf op de brievenbus te doen? Gelukkig hielpen de kleuters mij onmiddellijk uit de brand. Want kleuters zijn slim en doortastend. ‘Dit heeft de postbode vast gezien! We moeten meteen naar de brievenbus van school!’ riepen ze. Opgewonden renden ze de kamer van de conciërge binnen, die nietsvermoedend aan de koffie zat. En daar in het postvak lag keurig de envelop mét de cadeaus!
Het beeld van een groep joelende kleuters die de conciërge bestormde was hilarisch en de actieve rol van de kleuters maakte hen die ochtend tot helden. Zij hadden juffendag gered! Eigenlijk was al deze spontaniteit best leuk. Wat als ik het cadeau niet per ongeluk op de brievenbus had gedaan?
Er borrelde nadien van alles in mijn hoofd. Ik ging achter mijn computer zitten en verzon een verhaal over een perfectionistische klassenmoeder en haar eigenwijze dochter. De klassenmoeder heeft weinig tijd om het cadeau te regelen vanwege het inpakken van de vakantiekoffers. Maar ze heeft de regie strak in handen. In de WhatsApp-groep voor de ouders, lees je haar strakke plan voor juffendag. Vol trots post ze een selfie van het door haar verzonnen cadeau en het door haar bedachte slimme -snelle knutselwerk. De ouders prijzen haar voor alle originaliteit. Maar haar dochter niet, zij vindt het cadeau stom. Dit is niet wat de juf wil. Haar juf wil een grote knuffel! Maar dat vindt moeder géén cadeau! Samen met haar klasgenootjes verzint de dochter een bedankje voor de juf. En wat voor één!
Basisschool De Arabesk uit Arnhem, de toenmalige juf uit groep 2 en mijn dochter zijn als inspiratiebron gebruikt voor de humoristische prenten.
